Ἐντοπίσθηκε σέ «κιβώτιο διοικητοῦ», εἶναι 2,2×3,8 μ., καί σήμερα φυλάσσεται στίς Οἰνοῦσσες, στήν Σχολή Ἐμπορικοῦ Ναυτικοῦ
ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ δέν ἔχουν οὔτε σημαῖες οὔτε ἐθνικά σύμβολα. Χαῖτες ἀλόγων ἀναρτοῦσαν σέ κοντάρια, ὡς διακριτικά, οἱ ἀρχηγοί τους. Καί ἡ ἡμισέληνος ἀκόμη, σύμβολο κλεμμένο ἀπό ἐμᾶς τούς Ἕλληνες εἶναι. Σύμβολο τῆς θεᾶς Ἀρτέμιδος, προστάτιδος τῶν Μεγαρέων, ἀρχαίων ἀποίκων τοῦ Βυζαντίου. Στήν γῆ αὐτή τό βρῆκαν καί τό ἰδιοποιήθηκαν οἱ ἀπολίτιστοι τῆς Ἀσίας.
Ἀπ’ ἐναντίας οἱ σημαῖες τοῦ ἑλληνισμοῦ, οἱ σημαῖες τοῦ σταυροῦ, ὑπάρχουν παντοῦ. Ἐντεῦθεν κἀκεῖθεν τοῦ Αἰγαίου.
Ἕνα τέτοιο κειμήλιο, μία σημαία πού κυμάτισε στήν Σμύρνη, κατά τήν σύντομη περίοδο τῆς ἀπελευθερώσεώς της, φυλάσσεται σήμερα στήν Ναυτική Σχολή Οἰνουσσῶν. Σέ μιάν ἐσχατιά τῆς ἑλληνικῆς ἐπικρατείας, πού πολύ λίγο ἀπέχει ἀπό τίς ἀκτές τῆς Ἰωνίας καί τήν ἴδια τήν Σμύρνη.
Πρόκειται γιά τήν λεγομένη «σημαία τῆς Ἰωνίας», μία παλαιοῦ τύπου σημαία (τήν λεγομένη τῆς ξηρᾶς μέ τόν ἁπλό ἰσοσκελῆ σταυρό ἐπί κυανοῦ), διαστάσεων 2,2 ἐπί 3,8 μέτρων. Μία σημαία δηλαδή, ἡ ὁποία ἀπό τίς διαστάσεις φαίνεται ὅτι μπορεῖ νά εἶναι μόνον σημαία πόλεως ἤ σημαία πού μπορεῖ νά ἀναρτηθεῖ σέ ἱστούς στρατοπέδων.
Εἶναι ἡ σημαία μέ τήν ὁποία παρελαύνουν στίς ἐθνικές ἐπετείους οἱ σπουδαστές τῆς Ἀκαδημίας Ἐμπορικοῦ Ναυτικοῦ τῶν Οἰνουσσῶν, οἱ ἑπόμενοι δηλαδή πλοίαρχοι τοῦ Ἐμπορικοῦ Ναυτικοῦ τῆς χώρας. «Μέ ἀπόλυτο σεβασμό τῆς ἱστορίας τῆς σημαίας ἀφοῦ πρόκειται γιά ἕνα μεγάλης ἀξίας ἐθνικό κειμήλιο» λέει ὁ διοικητής τῆς Σχολῆς.
Σύμφωνα μέ τά ὅσα ἔγιναν γνωστά χθές ἀπό τό Ἀθηναϊκό Πρακτορεῖο Εἰδήσεων, ἡ σημαία αὐτή ηὑρέθη σέ ἀποθήκη ὑλικοῦ τῆς ἐποχῆς τῆς μικρασιατικῆς ἐκστρατείας σέ στρατιωτική ἐγκατάσταση τοῦ Κιλκίς. Ἦταν τυλιγμένη μέ ἐπιμέλεια σέ δέμα μέ τήν σημείωση «ΤΙ (σ.σ. Ταξιαρχία Ἱππικοῦ) Σμύρνη 1922, σημαία Πόλεως, Κιβώτιο Διοικητῆ».
Οἱ σημαῖες, ὡς γνωστόν, ἀντιμετωπίζονται μέ μεγάλο σεβασμό καί δέν ἀφήνονται νά πέσουν στά χέρια τοῦ ἐχθροῦ.
Ἡ Ταξιαρχία Ἱππικοῦ τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ εἶχε ἐπιδείξει ἡρωική δράση στά μέτωπα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί ἔφθασε μέχρι τήν Σμύρνη πολεμῶντας, καλύπτοντας ρήγματα τῆς παρατάξεως καί ὑποστηρίζοντας τά πλευρά ὑποχωρούντων τμημάτων. Προφανῶς λοιπόν αὐτή ἡ σημαία προέρχεται ἀπό κάποια πόλη τῆς Μικρασίας, μέ πιθανώτερο νά ἦταν ἡ σημαία τῆς Σμύρνης, τήν ὁποία ἀξιωματικός τῆς Ταξιαρχίας ἀπέσπασε ἀπό τόν ἱστό κατά τήν ὑποχώρηση τοῦ 1922 καί διεφύλαξε ὁ τότε διοικητής τῆς 31ης Ἐπιλαρχίας τῆς ΧΧΙΙ Ταξιαρχίας Ἱππικοῦ πού ἕδρευε στήν Ἄσσηρο. Μέ τήν διάλυση τῆς Ταξιαρχίας λόγῳ ἀναδιοργανώσεως τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων τῆς χώρας, ἡ σημαία ἀποθηκεύθηκε στό Κιλκίς μέχρι τό 2005. Τότε ἐπελέγη νά δωρηθεῖ στόν δῆμο Οἰνουσσῶν, πού ἄς σημειωθεῖ ὅτι κατοικεῖται ἀπό μεγάλο ἀριθμό Μικρασιατῶν προσφύγων τοῦ 1922. Σκοπός, «νά κυματίζει στή θάλασσα τοῦ Αἰγαίου.»
Στήν συνέχεια περεδόθη στήν Σχολή Ἐμπορικοῦ Ναυτικοῦ, ὅπου καί φυλάσσεται.
#np2022 #pdm2882
