Ήθελε να ζήσει τη ζωή μέχρι το μεδούλι ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Επιχειρήσεις, πολιτική, γυναίκες, πολλές γυναίκες και ακόμα περισσότερο ποδόσφαιρο.
Οι άσπονδοι φίλοι του παραδέχοντας ότι η Μίλαν ήταν το μόνο θηλυκό που της έμεινε πιστό. Κι εκεί όμως βρήκε άλλη αγάπη, στα στερνά του, την άσημη Μόντσα που την πήρε από την ταπεινή Γ’ κατηγορία για να την οδηγήσει φέτος σην 11η θέση του «καμπιονάτο».
Ο… ποδοσφαιρικός Μπερλουσκόνι έγραψε ιστορία στο διεθνές ποδόσφαιρο και τουλάχιστον στην Ιταλία δύσκολα θα βρεθεί κάποιος να καταρρίψει τα ρεκόρ του.
Ήταν 20 Φεβρουαρίου 1986 όταν ο, τότε, ιδιοκτήτης τηλεοπτικών σταθμών και κατασκευαστικών εταιρειών έγινε ιδιοκτήτης της Μίλαν, μιας ομάδας με τεράστια ιστορία την οποία και απογείωσε.
Στον πρώτο αγώνα της ομάδας κατέβηκε με ελικόπτερο στο γήπεδο, ενώ από τα μεγάφωνα έπαιζαν οι «Βαλκυρίες» του Βάγκνερ!
Γρήγορα το «Μιλανέλο» το προπονητικό κέντρο της Μίλαν έγινε το στρατηγείο του. Το έκανε αγνώριστο κι εκεί άρχισε να δημιουργεί τη σούπερ ομάδα που κυριάρχησε στο παγκόσμο στερέωμα. Για 31 χρόνια, μέχρι τις 17 Απριλίου 2017 ο «Καβαλιέρε» ήταν εκεί, έτοιμος να πάρει παίκτες, να δώσει τις συμβουλές του (απαραίτητες) και να μιλήσει στους παίκτες πριν τα κρίσιμα ματς.
Η τακτική του βγήκε σε καλό. Πέντε Τσάμπιονς Λιγκ, δύο Διηπειρωτικά, ένα παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, οκτώ πρωταθλήματα, επτά Σούπερ Καπ , πέντε Κύπελλα είναι απολογισμός θα τον ζήλευε ο καθένας. Ακόμα και οι σημερινοί Άραβες και Κινέζοι ιδοκτήτες που αγοράζουν ομάδες.
Πολλοί λένε ότι ο Μπερλουσκόνι χρησιμοποίησε το ποδόσφαιρο για τις πολιτικές του φιλοδοξίες. Ίσως να μην έχουν άδικο αφού και το κόμμα του, το «Φόρτσα Ιτάλια», παρέπεμπε στο σύνθημα των οπαδών της ομάδας του «Φόρτσα Μίλαν».
Από την άλλη όμως σε αντίθεση με τους σημερινούς κροίσους που αγοράζουν μια ομάδα, όπως θα αγόραζαν ένα πίνακα ή μια εταιρεία παρακολουθώντας από μακρυά, ο Μπερλουσκόνι ήταν εκεί. Είχε λόγο στις μεταγραφές, υποδεχόταν ο ίδιος τους παίκτες και κατάφερνε να έχει καλή επικοινωνία με τα αστέρια της ομάδας του. Οι τρεις Ολλανδοί (Φαν Μπάστεν, Ράικαρντ, Γκούλιτ), οι Ντοναντόνι, Μασάρο και τόσοι άλλοι ήταν και φίλοι του. Τους άκουγε και τον άκουγαν.
Μόνο που όταν κλείνει ένας κύκλος πρέπει να ανοίξει κάποιος άλλος. Ο Μπερλουσκόνι μπορεί να είχε εγκαταλείψει τις επιχειρήσεις του λόγω προβλημάτων υγείας, να περιόριζε στις σχέσεις του με ωραίες γυναίκες που τις έκανε τις περισσότερες φορές απλά διάσημες και λιγότερες συζύγους του, αλλά έμεινε στο ποδόσφαιρο. Ευτύχισε πριν κλείσει να μάτια του να δει το τελευταίο του ποδοσφαιρικό στοίχημα να το κερδίζει. Πήρε μια ομάδα με ιστορία, τη Μόντσα, που βολόδερνε στη Γ’ κατηγορία. Έβαλε τους στενούς του συνεργάτες στη Μίλαν, τον Γκαλιάνι και Μπότσι να την αναγεννήσουν και να την επαναφέρουν στην Α’ κατηγορία του Ιταλικού πρωταθλήματος. Τα κατάφεραν στην αρχή της σεζόν που τελειώνει κι η ομάδα όχι μόνο κρατήθηκε στην κατηγορία, αλλά τερμάτισε στην 11η θέση.
Ο Σίλβιο τουλάχιστον ποδοσφαιρικά του γύρισε την αγάπη που του προσέφερε. Όσο για το χρήμα, είναι περίπλοκο. Το άθλημα δεν είναι μια απλή μετοχή που φέρνει κέρδη στους ιδιοκτήτες της. Είναι πολλά περισσότερα. Κι εκεί ήταν σαφώς κερδισμένος.
Πολλοί οπαδοί της Μίλαν θα νοσταλγούν τις εποχές Μπερλουσκόνι. Τότε που ακόμα κι ως πρωθυπουργός παρακολουθούσε από κοντά την ομάδα κι ήταν έτοιμος να σηκώσει το τηλέφωνο για να μιλήσει με τον προπονητή ή ένα παίκτη αφήνοντας κάποιον πρωθυπουργό να περιμένει…
#np2023 #pdm2882
