Οι πολίτες δεν ψήφισαν κόμμα, αλλά έργο, κι αυτό αποδεικνύεται περίτρανα στην περίπτωση του δημάρχου Χαλανδρίου.

Ο Σίμος Ρούσσος κατήγαγε μία μεγάλη νίκη στο Χαλάνδρι. Επανεκλέχθηκε δήμαρχος στο β’ γύρο με μεγάλη διαφορά ερχόμενος φουριόζος από τον πρώτο γύρο. Παρά τους εκβιασμούς και τις αστειότητες, παρά τα όσα κωμικοτραγικά ειπώθηκαν εναντίον του από συγκεκριμένα κυβερνητικά χείλη για να τρομοκρατηθούν οι πολίτες και να μην τον ψηφίσουν.  

Ο Ρούσσος εξελέγη για τρίτη φορά κι αυτό έχει τη σημασία του. Εξελέγη σε μία πόλη που, όπως είπε ένας ντόπιος φίλος, αποτελεί υπόδειγμα “καπιταλιστικής ανάπτυξης”. Σε αυτή την πόλη προφανώς ο απερχόμενος και νυν δήμαρχος δεν είχε (μόνο) τη στήριξη της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, αλλά ενός μεγάλου τμήματος των πολιτών. Αλλιώς πως θα μπορούσε να δικαιολογηθεί ο χαμός με την εστίαση, με τα πολλά και γεμάτα μαγαζιά, με τη μεγάλη οικοδομική δραστηριότητα και τα άκριβα ενοίκια; Θα στήριζε η εξωκοινοβουλευτική αριστερά ένα τέτοιο πρόσωπο για δήμαρχο; Είναι επίσης αστείο να ακούμε διαρκώς τα ανέκδοτα για το “κομμουνιστικό Χαλάνδρι”, ειδικά για έναν δήμο που έδωσε κοντά 50% στη Νέα Δημοκρατία στις εκλογές του περασμένου Ιουνίου. Όσο αστείο είναι για όποιον δεν ψηφίζει Χαλάνδρι να ακούει όσα άκουσε την περασμένη εβδομάδα, άλλο τόσο αστείο έως εξοργιστικό είναι για κάποιον που ψηφίζει στο Χαλάνδρι.

#np2023 #PDM2882