Η ονομασία αυτής της ημέρας με τις δήθεν ή και τις αληθινές εκπτώσεις δεν είναι εύηχη: «Μαύρη Παρασκευή». Παραπέμπει σε κάτι δυσοίωνο, ζοφερό, σε σκοτεινή τελετουργία.
Παρά ταύτα, το κοινό έδειξε πάλι έμπρακτα το ενδιαφέρον του, καθώς συνέρρεε στα καταστήματα είτε απλά για να δει τις προσφορές είτε για να αγοράσει. Αγοραστικό ενδιαφέρον υπάρχει, δηλαδή. Είτε είναι «Μαύρη Παρασκευή» είτε «Τσαγκαροδευτέρα», οι καταναλωτές θέλουν να κάνουν αγορές. Χρήματα δεν έχουν. Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα της αγοράς: η έλλειψη ρευστού.
Από τη μία, υπάρχει το κράτος, που προσφέρει κάτι λιγότερο από το τίποτα και απαιτεί τα πάντα. Η βασική αιτία για τη θανάτωση της αγοράς είναι η εξωφρενική φορολόγηση που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα από τους κατά καιρούς «σωτήρες» της.
Αυτό ήταν γνωστό και πριν από τη δημοσιοποίηση της έκθεσης του ΟΟΣΑ, η οποία ανέδειξε την Ελλάδα πρωταθλήτρια στην αύξηση των φόρων για το 2022. Κάθε επαγγελματίας διαπιστώνει ότι η μερίδα του λέοντος από το προϊόν της εργασίας του καταβροχθίζεται από το αδηφάγο κράτος, το οποίο λειτουργεί σαν αγωγός που μεταφέρει το υστέρημα των Ελλήνων στο εξωτερικό και στις δαιδαλώδεις αναξιοκρατικά δομημένες υπηρεσίες του Δημοσίου.
Επίσης, αποτρεπτικό για την κατανάλωση είναι και το ίδιο το κόστος των διατιθέμενων προϊόντων. Οι τιμές σε σχεδόν όλα τα είδη (και πρώτης ανάγκης και πολυτελείας) δεν διαφέρουν από εκείνες των προμνημονιακών εποχών.
Ενώ τα εισοδήματα έχουν μηδενιστεί ή έχουν πάρει μια τρελή, ασταμάτητη κατηφόρα και οι μισθοί έχουν ψαλιδιστεί, η ημιαπασχόληση και η μαύρη εργασία κυριαρχούν, οι επιχειρήσεις δεν φαίνονται διατεθειμένες να εξορθολογίσουν τις τιμές και να τις εναρμονίσουν με τις περιορισμένες δυνατότητες των Ελλήνων.
Για να ανασάνουν οι πολίτες και να αναθερμανθεί η… κατεψυγμένη αγορά, θα έπρεπε να αποτελούν καθημερινότητα οι προσφορές που γίνονται κάθε Μαύρη Παρασκευή και το κράτος να σταματήσει να απομυζά τους πολίτες. Αλλιώς θα βιώνουμε διαρκώς το μαύρο το χάλι μας…

#np2023 #PDM2882