«Μόνο εγώ είμαι υποψήφιος Πρωθυπουργός» λέει ο Μητσοτάκης. «Φάγατε 21 μονάδες στο κεφάλι» πετάγεται ο Αδωνις – που έφαγε 7,5 χιλιάδες ψήφους στο κεφάλι από τον «υπουργό Χατζηδάκη, που παρακολουθούσε νομίμως η ΕΥΠ». «Μπορεί να σκοτώθηκε ένας άνθρωπος στο Πέραμα, αλλά οι υπόλοιποι ψήφισαν ΝΔ», κατά τον Γεραπετρίτη και τον Μηταράκη.
Αυτά- και πολλά παρεμφερή ακόμη – διακινεί αλαζονικά το σύστημα Μητσοτάκη- προσβάλλοντας τη νοημοσύνη ακόμη και αυτών που τους ψήφισαν και τους θεωρούν δεδομένους…
Αλλά στον Κοινοβουλευτισμό η πολιτική δεν είναι σαν το ποδόσφαιρο. Οποιος κέρδισε ένα παιχνίδι με μεγάλο σκορ, δεν παύει να υπόκειται σε έλεγχο και κριτική. Δεν μπορεί αυτός που θα εξασφαλίσει της εμπιστοσύνη της Βουλής για τη κυβέρνησή του, να επιβάλει στην πράξη το πολίτευμα του ενός. Να καθιερώσει τη μοναδική αλήθεια, το αλάθητο και τον ένα πόλο στο πολιτικό σύστημα, κατασκευάζοντας και «θυγατρική» αντιπολίτευση.
Ο Μητσοτάκης και τα στελέχη του παραβλέπουν ότι υπάρχουν κι άλλες εκλογές στις 25 Ιουνίου – και άλλες μετά από αυτές και προαναγγέλλουν το «δικαίωμά» τους στην αυθαιρεσία.
Για να είμαστε δίκαιοι: αυτό το «δικαίωμα» δεν το αντλεί από το αποτέλεσμα, αλλά από τις συμπεριφορές κάποιων Συριζαίων. Πριν οδηγήσουν το κόμμα τους σε συντριβή, και ακυρώσουν τον αγώνα εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων για πολιτική αλλαγή, απειλούσαν με την παντοκρατορία της «δεύτερης φοράς Αριστερά» . Κι έχουν ακόμη μούτρα και μιλάνε.
Αφού θα το έκαναν αυτοί, τρομάρα τους, γιατί δεν θα το κάνει ο Μητσοτάκης; Αφού το εκλογικό αποτέλεσμα μπορούσε να ξεπλύνει ακόμη και δικαστικές αποφάσεις, γιατί να μην εξαφανίσει και για τον Μητσοτάκη, οτιδήποτε τον βαρύνει ενώπιον της Δικαιοσύνης;
Αλλά η χώρα δεν αποτελείται από τους αδέσποτους του Μητσοτάκη και τους γραφειοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει με την υπόστασή της, όπως την ορίζουν το Σύνταγμα και οι θεσμοί. Με κοινοτικές υποχρεώσεις και με τους -εκτός κυκλωμάτων-πολίτες της που – ότι και αν ψήφισαν-θέλουν να λειτουργεί σαν σύγχρονο κράτος. Οποιος και αν βρίσκεται στην κυβέρνηση.
Αυτό προσπαθεί να αποτρέψει η μεταλογική ρητορική των πρωτοπαλίκαρων της ΝΔ, με την απομόνωση κάθε απόπειρας ερμηνείας του αποτελέσματος. Να διαγράψει πως ότι έβγαλε η κάλπη, είναι αντικείμενο ανάλυσης και επεξήγησης.
Η ΝΔ θέλει να εγγραφεί στο συλλογικό υποσυνείδητο η νίκη της, ως εκχώρηση της χώρας στις διαθέσεις της και ως λευκή επιταγή τον «θριαμβευτή του Μαΐου».
Είναι φανερό ότι ο ίδιος ο Μητσοτάκης δεν επιθυμεί την ερμηνεία του αποτελέσματος. Το αντιλαμβάνεται ως εντολές του Μωυσή που γράφει ο ίδιος.
Ο σκοπός του είναι να χρησιμοποιήσει την παντοδυναμία του-, αν τελικά επικυρωθεί και ειδικά αν συνδυαστεί με αδύναμη αξιωματική αντιπολίτευση, ή με χειραγωγούμενα κόμματα- για να ξεπλύνει τις αμαρτίες της προηγουμένης τετραετίας.
Αυτές που έσπρωχνε κάτω από ο χαλί με τους ντογειάκειους τρόπους, που όλοι γνωρίζουν. Με τη χειραγώγηση της Βουλής, των θεσμών, αλλά και της Προεδρίας της Δημοκρατίας.
Και πενήντα μονάδες να ήταν η διαφορά από το δεύτερο κόμμα, δεν παύουν να υπάρχουν υποθέσεις που βαρύνουν τον ίδιο, υπουργούς, στελέχη του και …συγγενείς του. Το εκλογικό αποτέλεσμα κρίνει τις θητείες των κυβερνήσεων, αλλά δεν διαγράφει τις νομικές ευθύνες των προσώπων τους.
Κατά παραβίαση του χαρακτήρα του Πολιτεύματος, επιδιώκει να χρησιμοποιήσει το αποτέλεσμα, για μην λογοδοτήσει κανείς για τις υποκλοπές και ας είναι έγκλημα που έχει επιβεβαιωθεί με ονόματα και διευθύνσεις. Να μην πληρώσουν οι υπεύθυνοι για την τραγωδία των Τεμπών. Να μην εξεταστούν τα σκάνδαλα των Πάτσηδων και των απευθείας αναθέσεων των υπουργών, που οργίασαν στη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος.
Οι εκλογές στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία επιφέρουν πολιτικές μεταβολές σε ότι αφορά τη Νομοθετική και Εκτελεστική Εξουσίας, αλλά δεν εξαερώνουν δικογραφίες και δεν δίνουν συγχωροχάρτια. Η κάλπη δεν είναι κολυμβήθρα του Σιλωάμ που εξαγνίζει όποιον έχει εκκρεμότητες με τον νόμο, επειδή το κόμμα του πήρε περισσότερες ψήφους.
Η ΝΔ θέλει να κάνει επί των υποθέσεων που αφορούν υπουργούς, βουλευτές και στελέχη της, ότι έκανε με τη Νοβάρτις και μετά την Ζήμενς: να τα οδηγήσει στο «αρχείο» της ατιμωρησίας. Να εξαφανιστούν οι φάκελοι μαζί με τον Ντογιάκο -που βγαίνει στη σύνταξη και περιμένει τα υποσχεθέντα- αφού ακύρωσε κάθε δικαστική έρευνα, ως εντολοδόχος, δι επιστολής μάλιστα.
Κατά τον ίδιο τρόπο οι εκλογές αλλάζουν κυβερνήσεις, αλλά δεν αλλάζουν πραγματικότητες και καταστάσεις. Κάποιοι κερδοσκόπησαν, έβαλαν χέρι στο δημόσιο χρήμα, παρανόμησαν στην άσκηση διοίκησης, προσπορίσθηκαν κοινοτικούς πόρους, έβλαψαν το δημόσιο συμφέρον. Κάποιοι είναι ήδη υπόλογοι, έναντι του ελληνικού νόμου, έναντι του κοινοτικού Δίκαιου και ερευνώνται για παραβιάσεις τους διεθνούς Δίκαιου. Με ονόματα και διευθύνσεις.
Αυτά δεν εξαλείφονται επειδή η ΝΔ κέρδισε με είκοσι μονάδες διαφορά και ο Μητσοτάκης θα σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Το αντίθετο: αν ασκούσε χρηστή διοίκηση ,η ενδεχομένη ισχυρή κυβέρνησή του, θα φρόντισε για την πλήρη απονομή Δικαιοσύνης παντού. Πουθενά στον δυτικό κόσμο το εκλογικό αποτέλεσμα δεν συμπαρασύρει τις ποινικές υποθέσεις…
Αν και η νέα κάλπη επιβεβαιώσει την ισχυρή πολιτική επικράτηση Μητσοτάκη, προφανώς αποκτά το δικαίωμα να ασκήσει την πολιτική του και θα κριθεί στο τέλος της επομένης τετραετίας. Αλλά πρέπει να κρίνεται και ενδιαμέσως από τη Βουλή και τη Δικαιοσύνη.
Επειδή είναι γνωστό πως ο εν λόγω πολιτικός άνδρας αντιλαμβάνεται την κρίση, το Κοινοβούλιο και τη Δικαιοσύνη μαζί με τη διαγραφή των ποινικών ευθυνών της τετραετίας που έκλεισε, θα φροντιστεί και για την, εκ των προτέρων, διαγραφή όσων θα διαπράξει το σύστημά του στην επόμενη. Το έκανε ήδη σε πολλές περιπτώσεις.
Θα συνεχίσει, με τις πρακτικές που υποτιμήθηκαν από το εκλογικό σώμα . Η ΕΥΠ θα παραμείνει το μακρύ χέρι του στην άσκηση πολιτικής. Οι ισχυροί του πλούτου θα συνεχίσουν να θησαυρίζουν σε βάρος των πολλών. Η κρατική περιουσία θα συνεχίσει να εκποιείται σε αεριτζήδες. Οι αδύναμοι θα χάνουν τα σπίτια τους, χωρίς κρατική μέριμνα.
Τα δικαιώματα των εργαζόμενων θα συρρικνωθούν περισσότερο και οι κατακτήσεις της δωρεάν παροχής υγείας, παιδείας, πρόνοιας θα εξαφανιστούν. Το δημόσιο συμφέρον θα υποταγεί πλήρως στο ιδιωτικό . Δεν το κρύβουν άλλωστε- έτσι εννοούν την ανάπτυξη.
Όταν θα κλείσει αυτός ο κύκλος θα είναι αργά για δάκρυα. Η χώρα θα έχει περάσει στον κύκλο που ανήκουν η Ουγγαρία, η Πολωνία και η Ιταλία. Επιπλέον η άσκηση εξουσίας με καθεστωτικές πρακτικές θα επιβάλει την επικράτηση μιας οικογένειας- με κληρονομίες και κληροδοσίες- και των εκλεκτών της.
Για να παραμείνει η χώρα κανονική κοινοβουλευτική Δημοκρατία χρειάζεται ισχυρή αντιπολίτευση. Δεν υπάρχει άλλη πολιτική δύναμη από το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα για αυτόν το ρόλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διεκδικεί στην κυβέρνηση τις 25 Ιουνίου, αλλά μπορεί να είναι η αντιπολίτευση που χρειάζεται για να λειτουργήσει η Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία.
Πρέπει να έχει την απαιτούμενη ισχύ για να υποχρεώνει την νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη και των χορηγών του, να απολογείται στη Βουλή και στο λαό, να αναχαιτίζει τους ξεσαλωμένους υπουργούς του «επιτελικού κράτους», να κρατάει ο όρθιους τους θεσμούς και να εξασφαλίζει το δικαίωμα του πολίτη στη διεκδίκηση.
Σ αυτό το πλαίσιο, θα αναγκαστεί και ΠΑΣΟΚ με την υπερφίαλη ηγεσία, να επιλέξει αν θα είναι συμπλήρωμα του Μητσοτάκη– όπως είχε κάνει με τον Σαμαρά-η οργανικό μέρος αντιπολίτευσης, με αρχές και στόχους και φωνή του λαού.
Όλα υπόκεινται στην κρίση των ψηφοφόρων όποια και αν είναι και όπως και διαμορφώνεται. Αλλά δεν θα υπάρχει καμία δικαιολογία , αν η λαϊκή ετυμηγορία αντί να επιβάλει αλλαγή κυβέρνησης, όπως είναι φυσιολογικό, οδηγήσει με σε επιβολή καθεστώτος. Αν αντί να ενισχύσει το κοινοβουλευτικό Πολίτευμα , επιτρέψει να δημιουργηθεί ένα τέρας.
#np2023 #pdm2882
