Η Ελλάς της ευκαιρίας, της πυκνής απελπισίας

● Μερικές σκέψεις για το υπερθέαμα της γιορτής της «Δημοκρατίας» (εντός εισαγωγικών η λέξη, περακαλώ):
● Στις ΗΠΑ αφιονίζονται και εργάζονται μανιωδώς διότι πιστεύουν το απατηλό «οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει πρόεδρος». Με αυτή τη λεκτική καραμέλα ανακηρύχθηκε αυτός ο πλούσιος τόπος «χώρα της ευκαιρίας».
● Στους ανθρώπους αρέσουν οι ευκαιρίες – και ειδικά οι Αμερικανοί τρελαίνονται με αυτές. Κι όσο σκέφτονται τους εαυτούς τους στο Γουάιτ Χάουζ (ηχητική απόδοση του White House, του Λευκού Οίκου, δηλαδή) ενθουσιάζονται. Και δώσ’ του, βίρα μάινα αδιάκοπη δουλειά, διάβασμα, μπίζνες και ολίγον νονιλίκι, μαφιοζιλίκι και υπόγεια νιτερέσα (πάντα η Κόζα Νόστρα είχε πρώτη θέση πίστα στην εξουσία)…
● Των Αμερικανών τα είδαμε τα χαΐρια τους. Με πρότυπό τους την Ελλάδα (τουλάχιστον στα λόγια) άντεξαν να είναι κοσμοκράτορες σκάρτες οκτώ δεκαετίες, κι αυτές με τα χίλια ζόρια.
● Η Ελλάς, ως τρόπος ζωής, κυβερνά ακόμα και κινδυνεύει μόνο από τα λαμόγια που κουμαντάρουν το καταχρεωμένο κρατίδιο.
● Κι ω της εκπλήξεως: Αυτό το κρατίδιο, που το διοικούν κόμματα που χρωστούν εκατοντάδες εκατομμύρια, είναι η αληθινή χώρα της ευκαιρίας!
● Μόνον εδώ οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει βουλευτής, υπουργός, πρωθυπουργός, πρόεδρος της Δημοκρατίας.
● Μια ματιά να ρίξεις στα ψηλά δώματα της ελληνόφωνης εξουσίας θα πάρεις πολύ θάρρος και θα σκεφτείς: «Ε, αφού τούτοι και τούτες φτάσαν μέχρι εκεί, μπορώ κι εγώ, αν γίνω τρισχειρότερος απ’ ό,τι είμαι».
● Ναι, αυτό είναι κάπως παρήγορον. Αλλού και άλλοτε ο πήχης της εξουσίας, της φήμης και της διασημότητος μπαίνει ψηλά, σε σημεία που είναι σχεδόν απρόσιτα στους κοινούς θνητούς.
● Εδώ και τώρα, όμως, ο πήχης της εξουσίας, της φήμης και της διασημότητος τοποθετείται χαμηλά και απαγορεύεται να τον… πηδήξεις. Οφείλεις να περάσεις από κάτω.
● Είναι δε τόσο χαμηλός ο πήχης, ώστε πρέπει να σέρνεσαι σαν κομάντο σε άσκηση περάσματος συρματοπλεγμάτων και λοιπών κωλυμάτων ή να είσαι χόμπιτ ή γαιοσκώληξ για να περάσεις από κάτω.
● Μια φορά στο τόσο περνούν πάνω από τον πήχη ευάριθμοι (λίγοι σε αριθμό, δηλαδή) πανύψηλοι άνθρωποι, κολοσσοί ήθους και ικανοτήτων.
● Μόλις πάρουν χαμπάρι οι νάνοι και οι σκώληκες ότι παρείσφρησε γίγας στην παρέα τους, συσπειρώνονται και τον τρώνε λάχανο.
● Η Ελλάς της ευκαιρίας, της πυκνής απελπισίας.

#np2024 #PDM2882