● Ο μέγας αθλητικός σχολιαστής, δημοσιογράφος και λαϊκός ραδιοφωνικός αναλυτής Γιώργος Γεωργίου εκδήμησε. Θα μας λείψει πολύ.

● Είτε ποδοσφαιρόφιλος είτε όχι, ο ακροατής (και παλαιότερα ο τηλεθεατής της εκπομπής «Καφενείο των Φιλάθλων») έμενε «κολλημένος» στη συχνότητα του Γεωργίου και επεδίωκε να μη χάσει ούτε λεπτό από όσα σχολίαζε.

● Κι είναι παράξενο πόσο πολλοί άσχετοι με τα αθλητικά παρακολουθούσαν τον Γεωργίου, ακριβώς επειδή ήθελαν να ακούσουν την άποψή του για μια σειρά από ζητήματα – από την οικονομία και την πολιτική μέχρι τον πολιτισμό και τη… Γιουροβίζιον (το βιντεάκι στο οποίο αναφέρεται στην ελληνική διοργάνωση του 2006 είναι ένα από τα δημοφιλέστερα στο ελληνικό YouTube).

● Δεν ήταν μόνο οι γνώσεις και η αμεσότητά του που κέντριζαν το ενδιαφέρον. Ηταν και η γενναιότητά του να μιλήσει απροσχημάτιστα, να τα πει «χοντρά» σε μια εποχή που θριαμβεύουν η υποκρισία και η πολιτική ορθότητα (η οποία ας μη λησμονούμε ότι είναι «τυραννία με τρόπους», όπως την είχε αποκαλέσει ο Τσάρλτον Ιστον).

● Ναι, από την κοινωνία θα λείψει ο Γιώργος Γεωργίου, που ακόμα κι όταν έκανε λάθος το έκανε με στιλ, με γούστο και δεν έπαιρνε την «α» θέση για να υπερασπιστεί το «β» συμφέρον. Απλώς ξεφούρνιζε ό,τι του υπαγόρευαν η λογική του, οι εμμονές του, αλλά και το ένστικτό του.

● Δεν υπάρχουν σήμερα ευθείς δημοσιολογούντες για να υπερασπιστούν τους πολλούς, που πληρώνουν τον λογαριασμό για να τους καταπιέζουν οι λίγοι.

● Τον Γεωργίου τον συμπάθησαν πολλοί για το στιλ του και τον συμπόνεσαν όλοι για το προσωπικό δράμα του και τη μοιραία περιπέτεια υγείας του γιου του.

● Θα τον θυμόμαστε με αγάπη. Αιωνία η μνήμη του.