Κράτος δικαίου με εξαιρέσεις
Δεν χρειαζόταν η παρουσία της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Γεωργίας Αδειλίνη στο Φόρουμ των Δελφών για να αντιληφθούμε ότι υπάρχει σοβαρό θεσμικό πρόβλημα στη χώρα και ότι η Δικαιοσύνη νοσεί. Η δυσλειτουργία των θεσμών είναι ορατή εδώ και αρκετά χρόνια και τα αποτελέσματά της αγγίζουν όλες τις εκφάνσεις του ατομικού και συλλογικού βίου.
Το κράτος έχει χρεοκοπήσει. Το δημόσιο χρέος έχει ξεπεράσει τα 360 δισ. ευρώ. Ο γηγενής πληθυσμός έχει μειωθεί. Οι γεννήσεις μειώνονται δραματικά. Η χώρα εποικίζεται από αλλογενείς και αλλόθρησκους πληθυσμούς. Οι επιδόσεις των μαθητών, όπως αποτυπώνονται στη διεθνή έρευνα PISA (Programme for International Student Assessment), είναι κάτω του μετρίου. Η πρωτογενής παραγωγή χωλαίνει και η βιομηχανία είναι σχεδόν ανύπαρκτη, ενώ ο τεχνολογικός τομέας αποτελεί το τρίτο πιο σύντομο ανέκδοτο ύστερα από εκείνα της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης και της «προσφοράς» των συστημικών κομμάτων στην πατρίδα. Ολα τα παραπάνω δεν θα συνέβαιναν αν ανταποκρίνονταν στην αποστολή τους οι θεσμοί που ορίζουν την κρατική λειτουργία και επηρεάζουν την καθημερινότητα των πολιτών.
Απαντες οι ασχολούμενοι με την πολιτική και την ενημέρωση γνωρίζουν τον αντίκτυπο που έχουν όλα αυτά στους πολίτες. Επίσης έχουν αντιληφθεί ότι υπάρχει στην κοινωνική πλειοψηφία η εμπεδωμένη πεποίθηση ότι δεν μπορεί κάποιος να βρει το δίκιο του στην Ελλάδα. Επιδιώκοντας να αντιστρέψουν την εικόνα και να αποκαταστήσουν την «τιμή» του συστήματος, εμφανίζονται στα ΜΜΕ και επαναλαμβάνουν, χωρίς να το πιστεύουν, ότι υπάρχει κράτος δικαίου στην Ελλάδα – κάτι που δεν το ενστερνίζονται απόλυτα ούτε όργανα λήψης αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Τα χάλια μας έχουν διεθνοποιηθεί και οι αφορμές γι’ αυτό αρκετές. Το έγκλημα των Τεμπών, οι υποκλοπές, η απόπειρα χειραγώγησης των ΜΜΕ από την κυβέρνηση και άλλα πολλά δεν πέρασαν απαρατήρητα ούτε σε τοπικό ούτε σε διεθνές επίπεδο. Και μόνο που γίνεται η συζήτηση για το αν έχουμε κράτος δικαίου δείχνει ότι υπάρχει πρόβλημα.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι υπάρχει κράτος δικαίου εδώ, αλλά έχει πολλές εξαιρέσεις. Η σιωπηλή πλειοψηφία υπάγεται στους νόμους και τους τηρεί με ευλάβεια. Οι πολλοί τιμωρούνται αν καθυστερήσουν να πληρώσουν μια δόση από βεβαιωμένες οφειλές στο Δημόσιο ή στον δήμο. Προσάγονται άμεσα σε δίκη αν καταγγελθούν ότι παρανόμησαν και οδηγούνται στις φυλακές δίχως να καλυφθούν πίσω από βουλευτικές ασυλίες και νόμους περί ευθύνης υπουργών.
Το πρόβλημα με το κράτος δικαίου γεννιέται στις εξαιρέσεις του. Εξαιρούνται από αυτό οι πλούσιοι, οι διαπλεκόμενοι, οι εκλεγμένοι πολιτικοί, οι πρόεδροι της δημοκρατίας, οι δικαστές και οι εισαγγελείς, οι υπουργοί και οι πρωθυπουργοί, όσοι αποκτούν οποιαδήποτε πρόσβαση στη νομοθετική, στην εκτελεστική και τη δικαστική εξουσία.
Η ελληνική παθογένεια, λοιπόν, δεν οφείλεται στους πολλούς αλλά στους λίγους. Στην ολιγαρχία που έχει θέσει τον εαυτό της πάνω και πέρα από γραπτούς και άγραφους νόμους.
#np2024 #PDM2882
